Mijn naam is Berdien Groot Karsijn en ik ben 24 jaar geleden doof geboren. Pas na twee jaar is dit ontdekt. Niet veel later kreeg ik een cochleair implantaat (CI): een magneet onder mijn huid, waarmee ik mensen kan horen praten. Nu ik 80 procent hoor met de CI kan ik muziek luisteren, auto’s horen aankomen en de deurbel horen rinkelen. Met logopedie probeer ik mijn spraak te oefenen, maar helaas blijft communicatie lastig voor mij. Daarom gebruik ik meestal gebarentaal of vraag ik om hulp van een tolk.

Op dit moment werk ik met veel plezier als gastvrouw bij de Noorderbrug, een wooncentrum voor doven en slechthorenden in Groningen. Ik maak schoon, kook en werk met de cliënten. Naast hun auditieve beperking, hebben veel ook gedragsproblemen. Ik weet hoe waardevol het is om hulp te krijgen, daarom probeer ik hierin zelf ook hierin een voorbeeld te zijn.

Groningen is een bekende dovenstad door de vriendelijkheid die er is voor mensen met een auditieve beperking. Er heerst ook echt een dovencultuur in Groningen. Zo kan ik WhatsAppen met de gemeente, wat een uitkomst is aangezien ik niet kan bellen. Toen ik hier kwam wonen, kreeg ik via zorgaanbieder Kentalis een persoonlijke begeleider toegewezen voor twee jaar. Die heeft mij veel geleerd over waar ik moet zijn als ik iets wil regelen bij de gemeente. Nu moet en kan ik alles zelf, en neem ik alleen een tolk mee voor de communicatie. Na vier jaar begeleid te hebben gewoond, kan ik nu zelfstandig leven.

Toch loop ik weleens tegen problemen aan bij de gemeente. Vroeger ontving ik veel brieven of telefoontjes thuis. Daar kan ik niet op reageren. Moest ik via mijn huisgenoot schreeuwen door de telefoon om mijn identiteit te bevestigen. Als ik eens een mailtje ontving waar ik wel op kon antwoorden, duurde het soms vijf weken voor ik een reactie kreeg. De gemeente doet het wel een stuk beter dan de nationale overheid. Daar merk ik weinig aandacht voor doven: zo kan ik nog steeds niet met de Belastingdienst bellen om iets te regelen.

Als ik gemeenten een tip mag geven, is het om doven te helpen meer vrijheid en onafhankelijkheid te krijgen. Een deskundige begeleider maakt hierin het verschil. Zonder mijn begeleider had ik niet geweten hoe ik zelfstandig had moeten leven. Daarnaast kunnen veel mensen als ik niet terugvallen op familie of vrienden: ze wonen simpelweg te ver weg of ze beschikken niet over de deskundige kennis die ik zoek. Door goede begeleiding kan ik nu steeds vaker zelf iets regelen, zonder horenden hierbij om hulp te vragen.

Met vriendelijke groet,

Berdien Groot Karsijn